ผมเข้าใจอะไรผิดไปรึเปล่า?

ในช่วงสัปดาห์นี้ อาจารย์อาจได้ยินข่าวทางการศึกษาในทำนองที่ว่า อันดับการศึกษา “ไทย” คุณภาพต่ำตามก้น “เขมร-เวียดนาม” ผมได้ยินแล้วก็ตกใจเหมือนกัน ซึ่งการจัดอันดับที่ว่านี้เป็นของ WEF หรือ “World Economic Forum” เราลองมาดูรายละเอียดกันหน่อยดีกว่าครับ

จากการติดตามข่าวข้างต้น ผมไม่พบการอ้างว่า รายงานของ WEF เป็นฉบับใด แต่ในเว็บไซต์ของ WEF นั้น เขาได้เผยแพร่รายฉบับหนึ่ง ซึ่งมีชื่อว่า “The Global Competitiveness Report 2013 – 2014” ซึ่งมีการเผยแพร่เมื่อวันที่ 3 กันยายน 2556 [วันเดียวกันกับวันที่มีข่าวอันดับการศึกษาไทย “ตามก้น” เขมร-เวียดนาม]

ในรายงานของ WEF ข้างต้น เขาได้รายงานผลการจัดอันดับความสามารถในการแข่งขันทางเศรษฐกิจในระดับนานาชาติ ซึ่งมีประเทศที่เข้าร่วมการจัดอันดับทั้งสิ้น 148 ประเทศ รวมทั้งประเทศไทยด้วย ในการจัดอันดับนี้ เขาได้พิจารณาข้อมูลหลายด้านนะครับ ซึ่งก็มีด้านที่เกี่ยวกับการศึกษาด้วย ดังภาพครับ

ที่มา: http://www3.weforum.org/docs/WEF_GlobalCompetitivenessReport_2013-14.pdf (หน้า 9)

ในคอลัมภ์ซ้ายมือสุด เราจะเห็นข้อที่ 4 นะครับที่ว่า “Health and primary education” ซึ่งก็เป็นเรื่องของสุขภาพและการศึกษาขั้นพื้นฐาน ส่วนในคอลัมภ์กลาง เราจะเห็นข้อที่ 5 ที่ว่า “Higher education and training” ซึ่งก็เป็นเรื่องของการอุดมศึกษาและการฝึกวิชาชีพครับ

เราลองมาดูอันดับความสามารถในการแข่งขันทางเศรษฐกิจของปี 2013 – 2014 กันก่อนนะครับ ซึ่งเป็นผลรวมของการพิจารณาแต่ละด้านแล้ว อันดับของแต่ละประเทศในอาเซียนเป็นดังนี้ครับ (หน้า 15)

ประเทศสิงคโปร์ ได้อันดับที่ 2 (จากเดิมได้อันดับที่ 2 ในปี 2012 – 2013)
ประเทศมาเลเซีย ได้อันดับที่ 24 (จากเดิมได้อันดับที่ 25 ในปี 2012 – 2013)
ประเทศบูรไนฯ ได้อันดับที่ 26 (จากเดิมได้อันดับที่ 28 ในปี 2012 – 2013)
ประเทศไทย ได้อันดับที่ 37 (จากเดิมได้อันดับที่ 38 ในปี 2012 – 2013)
ประเทศอินโดนิเซีย ได้อันดับที่ 38 (จากเดิมได้อันดับที่ 50 ในปี 2012 – 2013)
ประเทศฟิลิปปินส์ ได้อันดับที่ 59 (จากเดิมได้อันดับที่ 65 ในปี 2012 – 2013)
ประเทศเวียดนาม ได้อันดับที่ 70 (จากเดิมได้อันดับที่ 75 ในปี 2012 – 2013)
ประเทศลาว ได้อันดับที่ 81 (ไม่มีข้อมูลของปีที่ผ่านมา)
ประเทศกัมพูชา ได้อันดับที่ 88 (จากเดิมได้อันดับที่ 85 ในปี 2012 – 2013)
ประเทศพม่า ได้อันดับที่ 139 (ไม่มีข้อมูลในปีที่ผ่านมา)

หากเราพิจารณาอันดับของประเทศต่างๆ ในอาเซียน เราจะพบว่า ส่วนใหญ่มีอันดับที่สูงขึ้น (โดยเฉพาะประเทศอินโดนิเซียที่ีอันดับสูงอย่างก้าวกระโดด) ยกเว้นประเทศกัมพูชาที่มีอันดับต่ำลงเล็กน้อย

เราลองดูเฉพาะด้าน “สุขภาพและการศึกษาขั้นพื้นฐาน” ของประเทศต่างๆ ในอาเซียนกันบ้าง ผมย้ำนะครับว่า อันดับต่อไปนี้เป็นการพิจารณาทั้งสุขภาพและการศึกษาขั้นพื้นฐานรวมกัน (หน้า 18 – 19)